Olaf H. koopt een tweedehands BMW bij een handelaar in Sittard. Hij wil de ware prijs van de auto verborgen houden voor zijn ex-vrouw. De autoverkoper gaat akkoord met een lagere prijs op de factuur. Terwijl de papieren in orde worden gemaakt, gaat de nieuwe autobezitter even naar de WC in het naastgelegen woonhuis.
Dan klinken er schoten. Olaf H. verstopt zich en ontdekt even later dat de autohandelaar en diens vrouw dood zijn. Ook de kleindochter van de autohandelaar ligt op de grond. Zij blijkt later nog te leven. Olaf is in shock. Hij rent het pand uit, maar wordt, in tegenstelling tot de schutter, op de plaats delict gezien. De rechter geeft hem levenslang. Want hoe aannemelijk is het verhaal van die mysterieuze schutter?
Druknummer: 1
Aantal blz: 286
Verschijningsvorm: Luxe paperback
NUR: 824
ISBN: 978-94-91693-04-5
Specificaties
Gewicht | 0,499 kg |
---|---|
Afmetingen | 23,1 × 15,1 × 2,7 cm |
Auteur |
–
‘(..) Derksen fileert de bewijsvoering van het Openbaar Ministerie (OM). Hij laat zien dat verdraaiingen van zowel het OM als deskundigen de rechters op het verkeerde been zetten. Daardoor konden zij volgens hem nauwelijks anders oordelen dan ze hebben gedaan.’
De Telegraaf over Leugens over Louwes
–
‘Gerechtelijke dwalingen staan in het brandpunt van de belangstelling. De afgelopen jaren zorgde onder meer de Puttense moordzaak en de Schiedammer Parkmoord voor publieke discussie. Voor wie zelf een oordeel wil vellen over dergelijke zaken is Het O.M. in de fout van Ton Derksen een goede koop.’
– De Volkskrant over Het O.M. in de fout
–
‘Omdat er geen bewijs was dat zij werkelijk de dader was, werden er andere gevallen bij gezocht. Dat waren eerst geen moorden, maar toen opeens wel. Zo is het volgens Ton Derksen gegaan. En de commissie [Postumus] geeft hem hierin gelijk.’
– NRC over het spraakmakende Lucia de B.
–
‘De Ware Toedracht (…) is in één adem uit te lezen. Het gaat over het menselijk tekort bij het waarnemen van de alledaagse werkelijkheid.
En het trekt onthutsende conclusies voor rechercheurs, rechters en officieren – uitgerekend zíj blijken het slechtst getraind op het voorkomen van de denk- en waarnemingsfouten waar ieder mens gevoelig voor is.’
– NRC over De Ware Toedracht